Aprilse grillen

Als ik naar buiten kijk, zie ik zon.

Enkele minuten later, merk ik dat het donker wordt binnen, ik kijk opnieuw naar buiten en zie sneeuw. Eenmaal de kinderen beide voor het raam staan om de sneeuw zachtjes te zien dwarrelen naar beneden, zie ik dat de sneeuw plaats geruimd heeft voor regen.

Och jee dat weer in april, het is toch een "specialleke"

En dan viel opeens mijn euro. Ik bén april.

Het ene moment ben ik superblij, om na 2 minuten furieus te zijn over iets waar ik eigenlijk totaal geen grip op heb. Of omgekeerd...

Onlangs had ik echt een GOEDE dag, mèt hoofdletters, ik kon de hele wereld aan...

Ik hoor de bel gaan en ik doe open, staat daar een furieus persoon voor mijn deur.

#Zoefffff Weg machtig gevoel, weg goede sfeer.

Die man katapulteerde gewoon zijn #badmood op mij alsof het een besmettelijke ziekte was. (ik weet het, heel toepasselijk in deze C-tijden maar bon, dat even ter zijde)

En plots was de happy Riet, verdwenen en kwam Pissed Off Riet de bovenhand nemen...

Niets liep nog goed #logischtoch en het ging van kwaad naar erger!

Climax van de dag: mijn broek scheurde! (Ik weet dat je nu met een lach van de ene oor naar de andere zit trouwens)

Ik kon wel huilen... Niet alleen omdat ik me dik voelde (ben ik trouwens niet vind ik zelf!) maar gewoon het gevoel die toen de overhand nam was zo'n tegenstelling met wat ik vóór het "bezoekje" voelde...

Mijn gezin 'moest' nadien ontgelden wat die man gewoon op mij had gesmeten.

Ik vloekte, niet dat dat ging helpen... Toch besef ik heel goed (meestal toch) dat mijn gezin hier buiten staat en al zeker dat zij niet de volle lading moeten krijgen dus ik vlucht.

Vluchten in wat me ontspant.

Tot een jaar geleden zou ik dan in het salon gekropen zijn om testnagels te maken en gewoon te prutsen met vanalles.

Nu is het salon omgedoopt tot mijn "ladycave" (Schone naam hé #hihihi)

Alles om voor te zaaien voor de moestuin staat daar, net als mijn kleine plantjes die al gekiemd zijn daar staan te groeien, op hun gemakje tot ze naar buiten kunnen.

En ik groei daar ook, ik groei daar weer naar de gewone Riet...

Is het niet van met mijn plantjes bezig te zijn, dan is het wel van producten te maken met Marion Maakt... Al mijn spulletjes om de verzorgingsproducten te maken, staan hier ook, elk op hun eigenste plekje...

Dus om echt helemaal weer op mijn positieve te komen, moet ik gewoon even naar mijn ladycave gaan en eventueel afsluiten met een wandeling met mijn fototoestel.

Wat ook helpt is hier het één en ander neerpennen, maar meest van al hoop ik dat de zon snel terug schijnt...

Dan is 't leven zoveel mooier...

Hoe gaat het met jullie?